امسال ،حدود 44 مدرسه غیردولتی متخلف لغو امتیاز شده اند

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای احمد محمودزاده، معاون وزیر و رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی با حضور در برنامه صف اول شبکه خبر موضوع «برنامه ها و اولویت های سازمان مدارس و مراکز غیردولتی» را تشریح کرد و به پرسش‌ها در این باره پاسخ داد. متن کامل این گفت‌و‌گو به شرح زیر است:

سؤال : اسم مدارس غیردولتی که می آید همه از قیمت های آن ناراضی هستند. چه تعداد مدارس غیردولتی در کشور داریم و تراکنش جغرافیایی آنها چطوری است و در استان های مختلف به چه شکلی است؟

محمودزاده : مهمترین و بزرگ ترین سرمایه کشور، سرمایه نیروی انسانی است. ریشه و پایه این بخش در آموزش و پرورش دارد اتفاق می افتد. بخشی از این جریان تربیت در غالب مدارس غیردولتی دارد شکل می گیرد. حدود 2 و نیم میلیون جمعیت دانش آموزی، نزدیک به 21 هزار مدرسه و مکمل همه اینها نزدیک به 20 هزار تا مرکز آموزشی، فعالیت های آموزشی و پرورشی براساس سیاست های آموزش و پرورش و براساس نگاه حاکمیتی که حضرت آقا فرمودند ما هم براساس آن داریم برنامه ریزی می کنیم. اینکه آموزش و پرورش حاکمیتی است و واگذاری آن به غیر ممنون است. آن کاری که در آموزش و پرورش د رحوزه مدارس به ویژه در مدارس غیردولتی دارد اتفاق می افتد از نوع غیردولتی و غیر انتفاعی است، خصوصی نیست. ما در سازمان یک عنوان داریم، بحث دوتابعیتی، یعنی سازمان مدارس و مراکز غیردولتی، هم تابع سیاست های معاونت های تختصصی است و هم تابع تنظیم گری و تسهیل گری در خود سازمان می باشد. یعنی هر آنچه را که در معاونت های تخصصی وزارت آموزش و پرورش در غالب سیاست های دولت، سیاست های حاکمیت، سیاست های وزارت آموزش و پرورش دارد دنبال می کند، آن را دنبال می کنیم و هم اینکه خودمان در حوزه بحث مدارک و مراکز غیردولتی تنظیم گری و تسهیل گری می کنیم تا با مشارکت مردم ارائه خدمات آموزشی و پرورشی برای دانش آموزانی که علاقمند به این حوزه در کشور هستند را داشته باشیم. به همین خاطر این نزدیک به 21 مدرسه و 20 هزار آموزشگاه که در یک قسمت مدارس و مراکز غیردولتی، چون ما دو بخش داریم، یک حوزه مشارکت ها است که مدارس هیئت امنایی، بحث شوراهای آموزش و پرورش و مناطق آزاد تجاری هم شامل حال این موضوع می شود ولی متأسفانه اینکه در فضای عمومی جامعه و در فضاهای رسانه ای که بیشتر در فضاهای رسانه ای به این موضوع دامن زده می شود، من بارها هم تأکید کرده ام، فرقی بین مدارس دولتی و غیردولتی در کشور وجود ندارد، اینکه سرمایه انسانی و نیروی انسانی که تربیت می شود، برای آینده نظام مقدس جمهوری اسلامی است. امروز در بحث المپیادها یا کنکور وقتی یک دانش آموز از مدرسه دولتی یا غیردولتی وارد این نوع المپیاد می شود در کشورهای دیگر نمی پرسند که این از مدرسه دولتی ایران است یا از مدرسه غیردولتی ایران است. به همین خاطر این فضا را در نظام مقدس جمهوری اسلامی و در نهاد تعلیم و تربیت نباید دامن بزنیم که این دانش آموز برای کدام مدرسه است، د رکدام مدرسه تربیت می شود و با چه نگاهی به این موضوع تربیت می شود. اگر این را بپذیریم برخی از مشکلات و نارسایی ها که اغلب در همه جاها وجود دارد، نمی گوییم هیچ مشکلی در مدارس غیردولتی وجود ندارد یا هیچ مشکلی در مدارس دولتی وجود ندارد. آن مشکلات و آن نارسایی ها را باید بررسی کنیم، پیگیری کنیم، علل و عوامل آن را شناسایی کنیم و بعد بپردازیم به اینکه رفع این مشکلات در مجموعه دستگاه تعلیم و تربیت به ویژه در حوزه مدارس و مراکز غیردولتی شکل بگیرد. ما چون داریم یک جانبه حرف می زنیم، هم کسانی که زحمات زیادی می کشند، آن مدرسه ای که امسال سه نفر از المپیاد نجوم از آن مدرسه بود، دلخور می شود که این نابسمانی و الگوهای شهریه، یکی از این بزرگواران می گفتند که می دانید که ما برای دپارتمان های المپیادی حدود 200 میلیاد تومان هزینه کرده ایم، در شهریه شما این را می بینید.

سؤال : فرمودید اینها خصوصی نیستند و غیردولتی هستند. آن کسی که غیردولتی است، یک سرمایه ای را آورده است و یک مدرسه غیردولتی باز کرده است و کاملاً بخش خصوصی است و طبیعتاً در این اقتصاد و در این بازار صرفه اقتصادی برای او مهم است چون سرمایه خودش را می آورد. این را چطور تعریف می کنید؟

محمودزاده : بخشی از کسانی که وارد این حوزه شده اند، دغدغه مند به حوزه تعلیم و تربیت هستند که علاقمندی خاص به این حوزه را دارند می خواهند بعد از بازنشستگی در این حوزه حضور داشته باشند. خیلی علاقمند نیستند یا اینکه شاید در حوزه های دیگری اگر ورود پیدا می کردند امکان موفقیت شان هم بیشتر بود به دلیل سرمایه ای که به اینجا می آورند. وزیر آموزش و پرورش هم اشاره کرده اند، حدود 90 درصد از مدارس غیردولتی امروز به صرفه نیستند، هم اینکه هزینه های مدرسه و چندین نفر پرسنلی که در آن مدرسه مشغول به کار شده اند، یک درصد خیلی کمی هم از سود مدرسه برای مؤسس مدرسه است. الان در بحث الگوی شهریه عدد واقعی که شهریه را باید دانش آموز بدهد، نوعاً به دلیل تاب آوری مردم این اجازه را به مدارس نمی دهیم، اگر این اتفاق می افتاد شهریه ها خیلی بالاتر از این چیزها بود. از طرفی هم اگر در مدرسه ای هزینه هایی داریم و این مدرسه سرمایه گذاری هزینه ای برای این موضوع را داشته باشد، موفقیت اش هم بیشتر است. یعنی هر مدرسه ای که امکانات خوب داشته باشد، فضای خوبی داشته باشد، تجهیزات و آزمایشگاه و سالن ورزشی داشته باشد و بتواند معلم های خوبی را در آن مدرسه جذب کند، ....

سؤال : هیچکس نمی گوید مدرسه خوب و امکانات خوب بد است، می گویند بر مبنای قانون همان چیزی که دولت مشخص کرده است، ولی شکایت ها را می بینید و بررسی می کنید. یک جایی نوشته بودید سال گذشته چقدر پرونده بود، اینها چیزهایی بود که خود شما رسیدگی کرده اید؟

محمودزاده : از بین 40 هزار مدرسه و مرکز، در طول مسیر ششماهه اول سال 174 مدرسه هستند که بخشی تخلف شهریه ای می کنند، بخشی تخلف کارهای آموزشی یا کارهای فرهنگی یا ناهنجاری هایی که در فضای عمومی جامعه دیده می شود....

سؤال : گفتید این مسائلی که در مدارس غیردولتی است بیشتر در واقعیت نیست و بیشتر در رسانه ها به آن دامن می زنند. اجازه بدهید این را نپذیرم، بارها ما در صداوسیما در مراکز پیام بارها پیام ها از مردم است....؟

محمودزاده : شما یک پیام از استان های دیگر هم دارید یا اینکه منطقه یک تا سه تهران را بررسی می کنید. اجازه بدهید من هم این را نپذیرم که شما مدارس غیردولتی را با 200 مدرسه فقط ارزیابی می کنید.

سؤال : الان فکر می کنید شکایت در کلان شهرهای دیگر نیست؟

محمودزاده : ما ارزیابی داریم و نظارت های میدانی هم از طرف وزارتخانه ها آنجا مستقر هستند. از ایام قبل از مهرماه، مثلاً از استان فارس و اصفهان و خراسان رضوی بازدید بعمل آمد و گروه هایی 20 مدرسه را به صورت رندمی در استان فارس رصد کرده ایم، تخلف شهریه ای در آنجا خیلی وجود ندارد. بخشی از این موضوعات برنامه هایی است که خارج از چارچوب های شهریه ای است. مثلاً در تهران مدارسی داریم که دو زبان به دانش آموزان یاد می دهند، اصلاً موضوعی مثل زبان جزء برنامه درسی ما نیست، اینها فعالیت های آموزشگاهی است که بین مدرسه و خانواده به توافق می رسند که بخشی از این کلاس ها را در درون مدارس می گذارند و شهریه آن به شهریه مدارس اضافه می شود. در بخش هایی بحث لباس فرم و موضوع غذا و هزینه های سرویس ایاب و ذهاب و و اینها است. شهریه ای که ما ابلاغ می کنیم شهریه برنامه درسی است که در بخشنامه هم مشخص است. مثلاً برای دوره ابتدایی 25 ساعت است، فوق برنامه درسی که 12 ساعت است، 6 ساعت فوق برنامه درسی است و 6 ساعت هم فوق برنامه غیردرسی است. اگر دانش آموزی خارج از این آیتم های برنامه درسی و فوق برنامه ها، کلاس های دیگری را در مدرسه بگذراند، شهریه آن جداگانه است. از بین 40 هزار مدرسه یک بخشی به دلایلی ما خیلی خوب توجیح نمی کنیم. یعنی من اگر امروز بعنوان مسئول این کار بتوانم بحث فعالیت های آموزشگاهی را با خانواده ها به توافق برسیم، اینکه در این مدرسه دارد اتفاق می افتد فعالیت مدرسه ای نیست و فعالیت آموزشگاهی است. در برخی از مدارس ما داریم که شهریه های بالایی دارند و من هم بازدید کرده ام. چندین نوع رشته ورزشی در آنجا انجام می دهند یا یک فضای مطالعاتی را فراهم کرده است که دانش آموزان پایه دوازدهم تا پاسی از شب اتاق مطالعه دارند. اینها درخواست خانواده ها است که در برخی از مدارس اتفاق می افتد که منجر به افزایش شهریه ها می شود.

سؤال : قاعده و منطق می گوید که یک مدرسه ای دارد، یک خدماتی دارد، یک تعرفه ای دارد. وقتی این مشخص باشد و مثل شهریه هایی که شما ابلاغ هم کرده اید دیگر نباید مشکلی باشد؟

محمودزاده : بخشی از آنها برعهده سازمان نیست، برعهده انجمن اولیاء و مربیان در مدرسه است. سرویس ایاب و ذهاب و سرویس غذا و لباس فرم و برخی از فعالیت هایی که اتفاق می افتد برعهده انجمن اولیاء و مربیان است.

سؤال : شما الان میزان تخلفات را منطقی می دانید به تعداد زیادی که مدنظر شما است؟

محمودزاده : ما اصلاً یک تخلف را هم نمی پذیریم.

سؤال : در جامعه اینطور راه افتاده است، ما هر سال این موضوع را در دستور کارمان قرار می دهیم، الان شما بعنوان معاون وزیر آموزش و پرورش می گویید این سطح از تخلفات آنقدری نیست که بخواهد جلب توجه کند؟

محمودزاده : دوربین شما را به خوزستان ببریم، به آذربایجان غربی ببریم، به خراسان ها ببریم. در بعضی از جاها در برخی از استان ها مثل آذربایجان غربی، بنده بازدید کرده ایم شهریه آن 48 میلیون تومان بود، گفتند 48 میلیون تومان نمی توانند بگیرند و باید قسطی تا پایان سال بگیرند. به نظر من در گزارش هم است، نزدیک به 2 و نیم درصد تا 3 درصد مدارسی هستند که بخشی از اینها فعالیت های خارج از چارچوب های ما دارند. فعالیت هایی انجام می دهند که خیلی ما علاقمند نیستیم ولی با درخواست برخی از اولیاء اتفاق می افتد. درکنار اینها برخی از مدارس هم داریم چون تخلف شهریه ای می کنند ما هم براساس گزارش هایی که به ما می رسد با اینها برخورد می کنیم.

سؤال : سال گذشته چقدر تخلف داشته ایم؟

محمودزاده : در شش ماهه اول امسال حدود 176 پرونده را برای تخلفات یک قسمت مسائل فرهنگی و ناهنجاری هایی که در برخی از مدارس دیده شد و همه اش هم شهریه نبود، بخشی هم شهریه است که در مناطق مختلف اتفاق می افتد.

سؤال : حضرتعالی فرموده بودید اینهایی که تخلف شهریه دارند باید شهریه اضافه را به مردم بازگردانند؟

محمودزاده : این دستورالعملی که در تخلفات شهریه اتفاق می افتد در چهار مرحله براساس مصوبه ای که در شورای راهبردی وزارت آموزش و پرورش مصوب شده است، البته قانونگذار این اجازه را به ما داده بود که یک دستورالعل بنویسیم و ابلاغ کنیم که سال گذشته اتفاق افتاد. در مرحله اول عودت اضافه شهریه ای که از دانش آموزان گرفته اند باید برگردد، مرحله دوم عودت خود شهریه و جریمه است، مرحله سوم هم جریمه ها بیشتر می شود و مرحله چهارم بستن مدرسه است که اگر تخلف شان ادامه دار باشد اتفاق می افتد.

سؤال : شما چهار سال است که در این پست هستید، در این چهار سال چند مدرسه متخلف لغو امتیاز شده اند؟

محمودزاده : امسال حدود 44 مدرسه متخلف لغو امتیاز شده اند.

سؤال : اینها به مردم معرفی می شوند؟ گزارش عملکردتان را شفاف منتشر می کنید؟

محمودزاده : بله هم به مراکز نظارتی مثل کمیسیون آموزش و تحقیقات و هم به مرکز آموزش مجلس و هم به سازمان بازرسی مکتوب و به صورت سالانه گزارش می دهیم.

سؤال : در عوام دسترسی به آن ندارند؟

محمودزاده : دسترسی دارند، در افکار عمومی همین که در رسانه در خدمت شما هستیم، در بحث تخلفاتی که شورای نظارت در استان ها بحث پرونده هایشان بررسی می شود.

سؤال : پس این تخلفات شهریه ای که اینقدر در رسانه ها و محافل مختلف روی آنها بحث می شود، به نسبت مدارس معتقد هستید که چیز چندان قابل توجهی نیست؟

محمودزاده : نیست و نباید هم باشد حتی یکی هم اضافه است. ما در بررسی هایی که الان داریم یک ماده 18 مکرر داریم با همکاری مجلس در مصوبه سال گذشته است. داریم سامانه ای برای آینده ایجاد می کنیم که از امسال کارهای آن انجام گرفته است و این سامانه را رونمایی خواهیم کرد. در این سامانه یک خودنظارتی داریم که بعضی از جاها می بندیم، یعنی عدد بالاتر از آن را خود سامانه اجازه نمی دهد، برخی از آیتم ها را خودنظارتی در آن سامانه، برخی هم نظارت های سامانه ای اتفاق می افتد. وقتی خانواده وارد پنل اولیاء شد همه آن چیزی را که مدرسه باید پرداخت کند در آن سامانه هم مشخص است و هم یک نسخه به ما ارائه می دهد و ما در درون سامانه این موضوع را رصد می کنیم. بخشی هم میدانی هایی که این روزها داریم و انجام می دهیم اتفاق می افتد. این کمک می کند تخلفاتی که در حوزه شهریه ای دارد اتفاق می افتد، کمتر می شود.

سؤال : الان یک سامانه استعلام شهریه دارید؟

محمودزاده : بله ولی سامانه جدید شفاف تر است.

سؤال : چرا وقتی سامانه استعلام شهریه ای وجود دارد بازهم این تخلفات صورت می گیرد؟

محمودزاده : آن مشکل دانش آموزان و اولیاء و مدرسه است. ما شهریه را اعلام می کنیم، در سامانه وجود دارد، یعنی اولیاء دانش آموز می تواند با ورود به کد مدرسه در پنل خودش این مقدار شهریه ای که ما ابلاغ کرده ایم را ببیند ولی برخی از مدارس می گویند اگر با این شهریه باشد ما ثبت نام نمی کنیم که تخلف است و خانواده مجبور به ثبت نام در آن مدرسه را دارد بنا به دلایل مختلفی مثل کیفیت و دسترسی آسان تر به مدرسه یا برنامه های خوبی که آن مدرسه اعمال می کند. عرض کردم بخش خصوصی نیستیم، در بخش خصوصی عرضه و تقاضا است، ما یک جاهایی در مدارس دولتی هم با موضوعاتی مواجه هستیم. اینجا اجازه عرضه و تقاضا را به مدرسه نمی دهیم، اینکه مدرسه محصولات خودش را عرضه کند و بهای عرضه محصولات خودش را داشته باشد، در نظام های دیگر بیشتر از این نگاه به موضوع مدرسه. یک قانونی داریم که در بخش هایی اجرا نمی شود. در قانون مدارس غیردولتی 7 بند حمایتی داریم، به دلیل محدودیت های مالی دولت ها این امکان حمایت ها وجود ندارد. ما در ماده 10 گفته ایم نیاز مالی مؤسس بین 35 تا 50 درصد بانک مرکزی موظف است، نگفته ایم می تواند، گفته ایم مکلف است براساس بحث ربا؟؟ با نرخ 4 درصد دراختیار مؤسس قرار بدهد. اگر این اتفاق بیفتد من به شما قول می دهم یک هیچگونه تخلف در مدارس غیردولتی را نمی گذارم انجام بپذیرد.

سؤال : اینکه بانک مرکزی انجام نمی دهد باید از جیب مردم اخذ شود؟

محمودزاده : نه موضوع این است این را باید برای موضوعاتی مثل نیروی انسانی و فضا و تجهیزات بگیرد. از آن طرف مدارس غیردولتی ما آن فضای استانداردی که باید داشته باشد را نمی تواند داشته باشد، نیروی انسانی استانداردی که باید داشته باشد را نمی تواند داشته باشد و اینها تخلف می شود. یا شهریه ای که با حمایت این موضوع اگر اتفاق بیفتد، مثلاً در ماده 25 این قانون گفته است بخشی از بیمه معلم های مدارس غیردولتی را دولت باید پرداخت کند. تا به امروز که من خدمت شما هستم در مصاحبه مؤسسین عزیز هم بود که گفتند به این موضوع باید 2 همت کمک شود اما چون این اتفاق نمی افتد، مؤسس همه بیمه ها و همه پرداخت حقوق و مزایا را از محل شهریه باید پرداخت کند. یعنی روی شهریه فشار می آید و ما یا باید شهریه را متناسب با نیازهای مدرسه افزایش بدهیم یا اینکه از کیفیت نیروی انسانی می زند، یا از کیفیت آموزش می زند یا از کیفیت پرورش می زند.

سؤال : برداشت من این است که دولت و بانک مرکزی باید طبق قانون وظایفی در قبال مدارس غیردولتی دارند که باید به آنها عمل کند و نمی کند و در نهایت آنها مجبور می شوند که با افزایش شهریه هزینه ها را تأمین کنند و در نهایت آسیب این به مردم می رسد. مردمی که مجبور هستند که مثلاً فرزندشان را در آن منطقه ثبت نام کنند؟

محمودزاده : خوشبختانه به برکت نظام جمهوری اسلامی دسترسی آسان امروز به مدارس در کل کشور وجود دارد.

سؤال : دسترسی آسان است ولی قیمت آسان نیست؟

محمودزاده : فقط مدرسه غیردولتی نیست که دولتی هم است. امروز اگر یک جایی یک دانش آموزی خارج از چارچوب مدرسه باشد ما دنبال آن می رویم. قانون جدیدی را مصوب می کنیم که جرم شود، اینکه دانش آموز در خارج از چارچوب مدرسه حضور داشته باشد. این به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی و همت دولت ها شکل گرفته است به ویژه در دوره ابتدایی، الان 98 درصد دانش آموزان در فضای داخل مدرسه هستند.

سؤال : از تخلفاتی که در ارتباط با شهریه انجام شده است و مبلغ آن به خانواده ها برگشت داده شده است، آماری دارید؟

محمودزاده : نه آمار دقیقی الان ندارم.

سؤال : این اتفاق ها افتاد، با همه بالا و پایینی که دارد و وظایف و ترک فعل ها و وظایفی که برعهده دارند. یک نکته اصلی که طبق سند تحول، طبق عدالت آموزشی، تکلیف عدالت آموزشی در سیاست های شما چطور دیده شده است؟

محمودزاده : عدالت آموزشی می دانید که وظیفه مدارس غیردولتی نیست. عدالت آموزشی وظیفه دولت ها است که هم دسترسی آسان به آموزش و پرورش همه دانش آموزان در سطح کشور داشته باشند و هم دسترسی باکیفیت به آموزش و پرورش در مدارس دولتی داشته باشند. کاری که در مدارس غیردولتی دارد اتفاق می افتد کمک به عدالت آموزشی است. یعنی بخشی از جریان تربیت که امروز در مدارس غیردولتی اتفاق می افتد با مشارکت خانواده‌ها این کمک می‌کند که دولت دستش برای مدارسی که امکان مشارکت خانواده‌ها در آن وجود ندارد را دولت هم زمینه دسترسی آسان‌شان و هم دسترسی با کیفیت آنها را فراهم کند. ما اگر امروز در نظر بگیریم که مدارس غیردولتی نبودند، دو میلیون و ۵۰۰ هزار دانش‌آموز، ۲۱ هزار مدرسه، نزدیک به ۲۹۰ هزار نفر معلم را باید دولت در اختیار این قشر از خانواده‌ها می‌گذاشت.

سؤال: اگر مردم اثر آن را دیده بودند، حرف ما را می‌پذیرفتند؟

محمودزاده: همین موضوع؛ کمک به دولت هاست جهت این که کمک کند به عدالت آموزشی، کاری که امروز در دولت چهاردهم دارد اتفاق می‌افتد. همت دولت چهاردهم و ریاست جمهور بر این است که مدارس دولتی تقویت شوند؛ از همین محل؛ شعارم همین است؛ نهضت مدرسه‌سازی.

سؤال: الان آمار و شاخصی دارید؟

محمودزاده: در حوزه‌های دیگر باید دوستان وجود داشته باشند.

سؤال: مردم می‌گویند آقای محمودزاده می‌گوید که الان اینجا دو و نیم میلیون دانش‌آموز مثلاً ۵۰ همت هزینه‌ای که دولت باید می‌داد، بخش خصوصی یا مدارس غیردولتی دادند، پس دولت آن پنجاه همت را می‌برد به کیفیت مدارس دولتی؟

محمودزاده: حتماً که این کار را می‌کنیم.

سؤال: نکته این‌جاست؛ چون ما گزارش شفافی به مردم نمی‌دهیم که‌ای مردم ما این پول را می‌خواستیم بدهیم به این قشر، اگر ما هر ساله افزایش کیفیت مدارس دولتی را می‌دیدیم، این برای ما باورپذیر بود، و الا تا صبح من و شما بنشینیم آمار هم حتی بدهیم، قابل پذیرش نیست؟

محمودزاده: افزایش کیفیت مدرسه دولتی را در کجا می‌خواهید مقایسه کنید؟ همین امروز که این جریانات علمی که در دنیا اتفاق می‌افتد؛ در المپیادها، چه المپیاد‌های علمی، چه المپیاد‌های ورزشی، حتی چه المپیاد‌های فرهنگی و هنری؛ این نشان از این دارد که جریان علمی و جریان آموزش و پرورش کشور رو به رشد است؛ از تعداد مقالات آن گرفته، تعداد بحث المپیادها؛ تعداد بچه‌هایی که در...

سؤال: فعالیت یک خانواده یا شخص را بگذاریم روی عملکرد دولت، مگر می‌شود؟ من الان فرزندم را می‌خواهم المپیادی کنم، برای او هزینه می‌کنم، بعد شما می‌آیید به حساب عملکرد دولت؟ مگر می‌شود؟

محمودزاده: نه این نیست، این زیرساخت‌هایی که در آموزش و پرورش برای ورود به این موضوعات، اگر اتفاق هم می‌افتاد از سال قبل هم اتفاق می‌افتاد.

سؤال: حرف شما را می‌پذیرم، ولی می‌خواهم بگویم الان مخاطب ما که می‌بیند می‌گوید آقای دولت شما کجا به من کمک کردی، من خودم رفتم مثلاً کار را انجام دادم؟

محمودزاده: شما هزینه تمام شده دانش‌آموز، وسایل آموزشی و پرورشی که برای یک دانش‌آموز هزینه می‌کنند را در جریان هستید، این شکل نیست که مثلاً با هزینه‌کرد‌های کنکور، بحث‌های تقویتی و ... می‌شود این جریانات آموزشی علمی در دنیا را پیگیری کرد، یک دفعه در بین کشور‌های مطرح دنیا المپیاد نجوم ما مثلاً رتبه اول کشور بودند.

سؤال: یک اتفاقی شهرداری رقم زد؛ دیدید در سطح شهر روی اتوبوس‌ها نوشته؛ این اتوبوس با پول مالیات شما خریداری شده، بدون تعارف؛ مردم باید ببینند، وقتی این را به کرات مدل‌های مختلف را می‌بینند، فرهنگ مالیات و عوارض دادن آنها بالا می‌رود، می‌گویم می‌بینم پولی که دادم اینجا برای خودم استفاده می‌شود، حالا در مدارس غیردولتی که ما می‌خواهیم بگوییم یک باری از دوش دولت برداشته، طبیعتاً اگر خروجی آن در افزایش کیفیت مراکز دولتی دیده شود، حتماً قابل پذیرش است؟

محمودزاده: حتماً دیده می‌شود. شما یعنی اثر این موضوع را نمی‌بینید؟ امروز به ازای هر دانش‌آموز ما نزدیک به ۳۲ میلیون تومان در مدارس دولتی هزینه می‌کنیم.

سؤال: من باید بگویم، خانواده‌ها باید بگویند اگر خانواده‌های ما دیده بودند، اصراری برای ثبت نام در مدارس غیردولتی نداشتند؟

محمودزاده: بحث آن جداست، این بحث کیفیت است.

سؤال: همان کیفیت است، من که مدارس غیردولتی برای چه ثبت نام می‌کنم؟

محمودزاده: از عدالت آموزشی از من سؤال کردید، نقش مدارس غیردولتی در عدالت آموزشی چیست؟ ما اعتقاد به این موضوع داریم که این نگاهی که در دولت وجود دارد که کمک کند به کیفیت مدارس دولتی که در دولت چهاردهم هم این موضوع خیلی بارز است، انصافاً مثلاً من ندیده بودم که رئیس جمهور با معاونین وزیر جلسه بگذارد، یا بعضاً با مدیران کل در وزارت آموزش و پرورش جلسه بگذارد برای موضوعاتی مثل نهضت مدرسه‌سازی، من حدود سه استان مدیرکل بودم، سوابق زیادی در آموزش و پرورش سال‌های قبل داشتیم. در طول مسیر اتفاقات خیلی زیادی برای آموزش و پرورش در دولت‌های مختلف شکل پذیرفته، ولی انصافاً این دولت فضای خیلی مطلوبی را در آموزش و پرورش تا ایجاد کند.

سؤال: پس شما معتقدید این مدارس غیردولتی کمک می‌کند به عدالت آموزشی؟

محمودزاده: این عددی که عرض می‌کنم، منهای فضا است، ما نزدیک به ۳۲ میلیون تومان به ازای هر دانش‌آموز دولتی در آموزش و پرورش هزینه می‌کنیم. این عدد دو و نیم میلیون جمعیت دانش‌آموز را ضربدر ۳۲ میلیون کن، نزدیک به هشتاد همت فقط از همین محل به آموزش و پرورش مدارس دولتی کمک می‌شود؛ یعنی اگر این اتفاق نیفتد، کیفیت آموزشی که امروز داریم خیلی بدتر از این خواهد شد. کمبود نیروی انسانی که داریم، خیلی بدتر از این خواهد شد.

سؤال: شما می‌گویید مدارس غیردولتی به عدالت آموزشی کمک کرده؛ درست است؟ این که حالا مردم بروند ۱۷۰ تا ۲۰۰ میلیون پول بدهند، آن یکی ندارد مثلاً با پنج میلیون باید برود، اینها ربطی به عدالت و این چیز‌ها ندارد؟

محمودزاده: بحث این نیست، بحث این است که ما دو وظیفه در عدالت آموزشی داریم؛ یکی وظیفه دولت‌هاست که دولت باید دسترسی آسان به کیفیت آموزشی خوب را برای همه دانش‌آموزان در کشور فراهم کند؛ این کار دولت‌هاست که این کار باید اتفاق بیفتد. دومی این است که گروه‌های دیگری مثل مدارس غیردولتی آمده در این موضوع مشارکت می‌کند، خانواده‌هایی که علاقه‌مند هستند، می‌تواند با مشارکت این خانواده‌ها، بخشی از جریان تربیت، درون این مدارس اتفاق می‌افتد. این کمک به عدالت آموزشی و کمک به دولت جهت برقراری عدالت آموزشی است.

سؤال: شاید بگویید کمک به دولت در انجام وظیفه است ولی عدالت تعریفش متفاوت است؟

محمودزاده: امروز همت دولت بر این است که ما نهضت مدرسه‌سازی، یعنی در سراسر کشور یک ساختمان ایمن؛ با امکانات و تجهیزات خوب و استاندارد در اختیار دانش‌آموزان قرار بپذیرد و حتماً هم افتتاحیه ۲۸۰۰ تا در ابتدای سال تحصیلی دیدید؟ اصلاً این دو موضوع؛ مدارس غیردولتی هم اضافه می‌شد؛ این ۲۸۰۰ خیلی در آن جا دیده نمی‌شد.

سؤال: حرف شما قابل تأیید است، فقط آن جا مشکل دارد که برای همه نیست؟ در صحبت و تعریف‌تان می‌گویید برای همه دانش‌آموزان، اما آن اتفاقات قشنگ؟

محمودزاده: یعنی این نهضت مدرسه‌سازی الان برای همه نیست؟

سؤال: نه، بحث امکانات خوب و به روز؟

محمودزاده: دارد درست می‌شود.

سؤال: دارد درست می‌شود؛ یک چیز دیگر است، آن که الان یک دانش‌آموزی می‌بیند که مثلاً پسرخاله‌اش دارد در یک مدرسه با دو زبان، امکانات و آزمایشگاه فلان، ماشین فلان، حمل و نقل فلان و غذای فلان و ورزش فلان می‌گذراند، اما آن در مدرسه‌ای می‌رود که تازه برمی‌گردد خانه مادر یا خانواده‌اش، تازه مجبورند کمکش کنند که یاد بگیرد. ما این اختلاف را می‌گوییم مبنای عدالت ندارد و الا هر چقدر امکانات بهتر باشد، خوب است.

محمودزاده: شما از من سؤال فرمودید که عدالت آموزشی مدارس غیردولتی؟ من احساسم بر این است که ما باید به عدالت آموزشی در کشور کمک کنیم که این کمک را انجام می‌دهیم. دولت هم سهمی دارد در بحث برقراری عدالت آموزشی، در دسترسی آسان همه دانش‌آموزان به این کار، این مأموریت تمام شده، امروز کار و نگاه و رویکرد دولت بر این است که دسترسی با کیفیت به آموزش برای همه دانش‌آموزان؛ دانش‌آموزانی که در مدارس دولتی حضور پیدا کرده‌اند، البته بخش اعظمی از مدارس دولتی انصافاً، ما خودمان در مدارس غیردولتی خواندیم، من در مدرسه‌ای که خواندم شاید شما خیلی این موضوع را نپذیرید. ما از روستا تا به شهر می‌رسیدیم؛ ۷ کیلومتر فاصله داشت، پیاده می‌رفتیم. نوعاً اینها هم خیلی بحث عوامل بازدارنده برای رسیدن به آموزش‌های بالا، خیلی هم نیست. همین که فضا و راه باز باشد برای حضور دانش‌آموزان....

سؤال: همیشه این طور بوده، ولی آمار را وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که نفر اول تا مثلاً دهم کنکور مثلاً ۹ نفر مدرسه غیردولتی است، این‌جاست که مجبوریم دستان‌مان را بالا بگیریم و بگوییم...؟

محمودزاده: تأثیرگذار هستند، نه این که نیستند، ولی این که امروز ما در کشور مدارسی داریم تک نفره با یک معلم، با یک کلاس، با یک مدرسه؛ همه اینها در راستای این است که دانش‌آموزان....

سؤال: اصلاً صحبت‌های ما به معنای خدای ناکرده زیر سؤال بردن معلمان، وظایف و آن زحماتی که همه مدیون آن هستیم نیست، برویم صحبت از معلم‌ها شد...؟

محمودزاده: شما صداوسیمایی‌ها هم زرنگ هستید، ما را بین دولتی‌ها و غیردولتی‌ها مقایسه، بحث و به جان هم می‌اندازید....

سؤال: چرا؟ نه، ما امشب آمدیم یک گپ و گفت دوستانه خدمت شما هستیم، می‌خواهیم یک مقدار فضا را برای مردم شفاف کنیم؛ اتفاقاً این را از حقیر بپذیرید که این مسائل و برنامه‌ها به نفع شماست. چرا؟ الان فرض کنید ما یک مسئولی داشتیم این‌جا به او گفتیم شما در حوزه خود مثلاً ۵۰۰ فرد بدون شناسنامه وجود دارد، گفت نه ۵۰۰ تا اشتباه است، ۵۰ تا است، بعد به من گفت چرا این را گفتی؟ گفتم این که به نفع شماست؛ شما الان آمدید آمار درست و شفاف را به مردم گفتی، از یک تریبون رسمی، تا زمانی که شما نمی‌آمدید این را نمی‌گفتید، طبیعتاً آن عدد غیرواقعی مطرح بود، حالا مطالبی که امشب مطرح می‌کنیم؛ یک بستر و پنجره‌ای باز شده که شما با مردم مستقیم صحبت کنید و واقعیت‌ها را بگویید.

محمودزاده: مردم که حلال این مشکلات که نیستند، ما از صداوسیما این انتظار را داریم که دستگاه‌هایی که می‌توانند به آموزش و پرورش کمک کنند، باید بیاورید، ما هم مثل مردم هستیم، ما اصلاً برای مردم هستیم، ما آمدیم در آموزش و پرورش هر آن چه از دست آموزش و پرورش برمی‌آید؛ معلمین ما، خادمین ما در حوزه ستادی، صف، کار اداری...، صداوسیما....

سؤال: صداوسیما مطمئن باشید تا جایی که می‌تواند انجام می‌دهد، ولی می‌دانید چرا؟ الان خود شما، کدام دستگاه‌ها باید به آموزش و پرورش کمک می‌کردند، نکردند؟

محمودزاده: مثلاً سازمان برنامه و بودجه را بیاورید این‌جا پای کار، سازمان امور استخدامی کشور؛ نه مثلاً برای همین موضوع امروز، همه می‌دانند که شاخص نیروی انسانی در کشور، شاخص نیروی انسانی در کلاس و درس، تراکم کلاسی، مثلاً بحث این که یکی از دلایل این که افزایش کیفی اتفاق بیفتد؛ تراکم حضور دانش‌آموز در کلاس درس؛ تراکم بالاست. مشکل این را باید آموزش و پرورش حل کند؟

سؤال: به جز این دو سازمان چه دستگاه‌های دیگری باید به آموزش و پرورش کمک می‌کردند که نکردند؟

محمودزاده: ما در قانون شورای آموزش و پرورش؛ ۱۷ دستگاه داریم باید به آموزش و پرورش کمک کنند.

سؤال: می‌دانید چرا کمک نمی‌کنند؟ خود شما نمی‌آیید شفاف بگویید، در تعارفات گیر می‌کنید.

محمودزاده: عرض کردم، الان این دو خیلی زمینه‌هایش فراهم است، الان این دو را بیاورید ببینیم چه کار می‌خواهند کنند.

سؤال: شما اگر به عنوان معاون وزیر و رئیس مدارس غیردولتی هر ماه می‌آمدید گفت‌و‌گو و اعلام می‌کردید؟

محمودزاده: من به سهم خودم، حوزه خودم را عرض کنم؛ شما بانک مرکزی را بیاورید این قانونی که مصوب شده چرا تا الان، دو سال است ورود پیدا کردیم، از قبل نبوده، آن هم عدد‌های خیلی ناچیز مثلاً ۴۰۰ میلیارد تومان، بگو بانک مرکزی چرا....

سؤال: آقای بانک مرکزی معاون وزیر، خطاب‌شان شما هستید؟

محمودزاده: بعد می‌آیید از من می‌پرسید چرا مدرسه‌ات غیراستاندارد است؟ از من می‌پرسی چرا کیفیت مدرسه‌ات، چرا شهریه بیشتر می‌گیری؟ بانک مرکزی را بیاور بگو، آقای بانک مرکزی چرا در این جا گفته؛ بگذارید از روی آن بخوانم، خیلی واژگانی که اینجا نوشته شده خوب است؛ ماده ۱۰؛ بانک‌های کشور موظف هستند طبق قانون عملیات بانکی بدون ربا، با معرفی وزارت آموزش و پرورش از ۳۵ درصد تا ۵۰ درصد نیاز مالی مؤسسان مدارس و مراکز آموزشی و پرورشی غیردولتی را که از کارکنان دولت که اشاره کردم اینها اکثریت معلم هستند و دارای سابقه آموزشی می‌باشند، جهت تهیه یا توسعه فضا‌های آموزشی و پرورشی و تأمین تجهیزات و امکانات مورد نیاز به صورت قرض‌الحسنه در اختیار آموزش و پرورش قرار دهد.

سؤال: که انجام ندادند؟

محمودزاده: این را شما بگویید؛ بعد اگر قوانین همه اجرا شدند، آن موقع از من بپرسید عدالت آموزشی، کیفیت آموزشی. در این شرایط حوزه مدارس غیردولتی هم همین است. امروز قانون برنامه هفتم توسعه تکالیفی برای آموزش و پرورش مشخص شده، هر کدام از اینها را بخواهیم اجرا کنیم، در مدارس دولتی، مثلاً گفته به ازای هر دانش‌آموز در سال یک اردو باید برگزار کنیم، فقط شما این ۱۶ و نیم میلیون جمعیت دانش‌آموز را ضربدر یک عدد ناچیز که از مدرسه‌اش برود دو مدرسه آن‌سوتر، یک اردویی ببیند، ببینید چقدر می‌شود. این منابع را آموزش و پرورش در کجا دارد که این اتفاق باید بیفتد؟

سؤال: می‌پذیریم، سازمان برنامه و بودجه، سازمان اداری و استخدامی و بانک مرکزی؛ سه دستگاهی هستند که...، معاون آموزش و پرورش درخواست کمک دارند، درخواست کمک هم نه، می‌گویند این سه دستگاه به وظایف قانونی خودشان در قبال آموزش و پرورش عمل نکردند و عمل کنند؟

محمودزاده: و خیلی دستگاه‌های دیگر، مثلاً چرا معلم ما امروز نباید مسکن داشته باشد؟ مثل وزارت راه و شهرسازی، مثل وزارت بحث فرهنگ، آموزش عالی؛ تکالیف اینها را ما هر سال از قانون استخراج و به آنها ابلاغ می‌کنیم در حوزه‌های مختلف، محدودیت‌های منابع این اجازه را نداده که اینها به کمک آموزش و پرورش بیایند. ما درست است در اصل می‌گوییم موضوع اصلی؛ سرمایه نیروی انسانی است، این در آموزش و پرورش تربیت می‌شود، الان اولویت؛ آموزش و پرورش است، اولیه اصلاً آموزش و پرورش است.

سؤال: آموزش و پرورش مبنای همه چیز است؟

محمودزاده: یک بخش‌هایی اینها، چون مشکل اگر در درون آموزش و پرورش امروز وجود دارد، این نیست که ما آموزش و پرورش برنامه ندارد، انصافاً نخبه‌ترین نیرو‌های انسانی در خود آموزش و پرورش است. بیشترین نیرو‌های انسانی، ما برنامه‌های خیلی خوبی داریم، یک بخشی از اینها در قوانین بالادستی ما هنوز وجود دارد مثل قانون برنامه هفتم توسعه، مثل این نقشه راه سند تحول بنیادین، ۱۴۷ پروژه....

سؤال: من از شما ممنونم که خیلی با صراحت مسائل مهمی را مطرح کردید، این معلم عزیز ما که در مدارس غیردولتی خیلی دغدغه دارند؛ سهم‌شان از این پول‌هایی که خیلی به چشم همه می‌آید چقدر است؟ اصلاً قانون دارید که بگوییم مثلاً مدرسه غیردولتی  درصد مبلغی که دریافت می‌کند باید برسد به معلم آن؟ الان نظارت کردید، این عملیاتی شده است؟

محمودزاده: بله، این که اصلاً مشخص است. معلمین غیردولتی ما در قانون قبلی مدارس غیردولتی ۴۴ ساعته بودند، یعنی نظام پرداخت اینها؛ نظام کارگری بر اساس همان مبنا و قانون کار بود، از روزی که به این موضوع ورود پیدا کردم، اول دنبال موضوعی بودم که این را به ۲۴ تا ۲۵ ساعت تبدیل کنم. ۲۵ ساعت در دوره ابتدایی و ۲۴ ساعت در دوره متوسطه اول و دوم. در رفت و برگشت‌هایی که بین مجلس، شورای نگهبان و مصلحت نظام اتفاق افتاد، این عدد به ۳۰ ساعت رسید؛ یعنی ما موفق شدیم این ۴۴ ساعت به ۳۰ ساعت تبدیل شود. از پارسال که این ابلاغ به وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شده و ما اجرا می‌کنیم، امسال، چون وسط سال گذشته ابلاغ شده بود، امسال یک تفاهم‌نامه‌ای با سازمان تأمین اجتماعی انجام پذیرفت به امضای بنده و مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی؛ آقای سالاری که هم آنها موظف به این هستند که سامانه‌ای را ایجاد کنند.

سؤال: کی؟

محمودزاده: الان و همین روز‌ها اتفاق افتاده است.

سؤال: بحث و موضوع بیمه معلمان و کاهش ساعت کار هفتگی آنها اتفاق افتاده؟

محمودزاده: اتفاق افتاده، الان دنبال صحت‌سنجی این موضوع در سراسر کشور هستیم؛ چه مدارسی با چند درصد از معلمین ما امروز ۳۰ ساعت تدریس می‌کنند، ۳۰ روز بیمه هستند و اگر کمتر از این هستند، درصدی از آن ۳۰ ساعت باید باشد، یعنی اگر یک معلمی ۱۵ ساعت تدریس می‌کند، ۱۵ ساعت از ۳۰ ساعت و ۱۵ روز از ۳۰ روز باید بیمه شود که کار اصلی ما این است، خیلی هم جدی هستیم در این موضوع، چون عنصر اصلی را در آموزش و پرورش؛ هم در دولتی‌ها، هم در غیردولتی‌ها ما معلم می‌دانیم، اگر معلم آن نگاه منزلتی، معیشتی، مرجعیتی و دانش‌افزایی‌اش خوب از سمت ما اتفاق بیفتد، تأثیرات این موضوع را در تربیت نیروی انسانی آینده کشور خواهیم دید.