مجاهدین خلق؛ نه جانی و نه جایی میان «خلق»

    گروهک تروریستی که روزگاری در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر، به سبک «داعش» جنایت می‌کرد، حالا از «بقایایشان» یک «خانه سالمندان بزرگ» تشکیل شده، در دره‌ای در یکی از کوچکترین کشور‌های اروپایی؛ در آلبانی و جایی در نزدیکی پایتختش تیرانا و اخیراً تصاویری از کمپ مجاهدین خلق یا همان گروهک تروریستی منافقین بیرون آمده که در آن پیرزن‌ها و پیرمرد‌هایی با موی سفید و شانه‌های افتاده و کمر‌های قوزکرده و عینک‌های نوک بینی، در کنار سیستم‌های کامپیوتری به هم چسبیده، کار می‌کنند؛ تصویری ترحم برانگیز از آخرین کمپ مجاهدین خلق که دیگر نه «جانی» دارند و نه «جایی» میان «خلق». + سند تصويری
    اینکه این پیرزن‌ها و پیرمرد‌ها دقیقا در این کمپ چه می‌کنند چندی پیش نشریه انگلیسی ایندیپندت منتشر کرده بود. این نشریه به نقل از حسن حیرانی، عضو سابق مجاهدین خلق، می‌نویسد: «به ما گفته می‌شود به حساب‌های کاربری آن‌هایی که مخالف یا منتقد مجاهدین خلق هستند حمله کنیم یا توییت‌های مریم رجوی را بازنشر کنیم».
    این «لشکر مجازی» که حالا دستشان از همه جا کوتاه است با ساختن حساب‌های کاربری جعلی در فضای مجازی سعی دارند به سمت ایران و ایرانی حمله‌ور شوند؛ ایندیپندنت در این باره می‌نویسد: «مجاهدین با پرداخت پول‌های هنگفت، سرویس‌های اینترنت بسیار پرسرعت خریداری و اجازه رسمی را از مقامات آلبانی برای نصب آنتن بر بالای کوه داجتی که مشرف به شهر تیراناست، دریافت کرده‌اند. در واقع مجاهدین برای خود یک شبکه مخابراتی راه‌اندازی کرده‌اند. یک شرکت خصوصی آلبانیایی مسوول تأمین امنیت اردوگاه منافقین است و نیرو‌های مسلح را در شیفت‌های ۶‌ ساعته مأمور مراقبت از این اردوگاه کرده است».
   البته این تنها فعالیت روزانه در کمپ تیرانا نیست؛ چنان که نشریه آلمانی اشپیگل گزارش می‌دهد این لشکر مجازی هر روز تمرینِ جنایت هم میکنند: «اعضای مجاهدین هفته‌ای سه بار تمرینات ویژه‌ای برای ارتکاب جنایات وحشتناکی نظیر سربریدن؛ شکستن دست، کورکردن چشم‌ها با انگشت و پاره کردن دهان انجام می‌دهند. این مردان و زنان غیرعادی، مدعی‌اند با چنین تمرین‌هایی خود را برای رویارویی با حکومت ایران آماده می‌کنند».
   «رویارویی با حکومت ایران» آرزویی است که منافقین با همراهی آمریکا و چند همپیمانش ۴۰ سال است در سر می‌پرورانند البته هرچه بیشتر برایش هزینه می‌کنند کمتر نتیجه می‌بینند. برای مثال جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید حدود یک سال قبل در پاریس و در جمع عناصر گروهک تروریستی منافقین گفته بود: «کریسمس ۲۰۱۹ را در تهران جشن میگیریم».
   الان حدود ۷ ما از کریسمس ۲۰۱۹ می‌گذرد.
   حمایت آمریکا از گروهک تروریستی منافقین که عنوان «یکی از منفورترین گروه‌های تروریستی قرن» را دارد؛ در «دولت‌های مختلفِ» ساکن کاخ سفید استمرار داشته است و فرقی بین دولت جمهوری خواه ترامپ و یا دولت دموکرات اوباما وجود ندارد.
   جان کری وزیر امورخارجه پیشین آمریکا در یک نشست خبری در سال ۲۰۱۶ گفته بود: خروج تمام اعضای سازمان مجاهدین از عراق محصول ابتکار عمل چشمگیر دیپلماسی آمریکا بوده که سلامت و امنیت بیش از سه هزار نفر از اعضای سازمان مجاهدین را که جانشان در معرض خطر بود تامین کرد پس از چند ماه پیشرفت مستمر، سال پیش به تیرانا سفر کردم و با دولت آلبانی برای انتقال و اسکان آخرین گروه مجاهدین گفتگو کردم.
   «پاریس» هم در این سال‌ها از سرکردگان این گروهک تروریستی میهمان نوازی کرده از مسعود رجوی که بیش از ۱۵ سال است در انظار عمومی دیده نشده و رئیس سابق دستگاه اطلاعاتی سعودی غیرمستقیم از مرگش خبر داد و از او با عنوان «مرحوم مسعود رجوی» یاد کرد؛ تا مریم رجوی که اخبار ضد و نقیضی از بیماری‌اش منتشر شده و او هم مدتی است ظهور و بروزی ندارد.
   عربستان هم برای حمایت از این گروهک ضد ایرانی با رقم‌های سنگینی دست به جیب شده؛ وبسایت خبری البوابه که در اردن، مستقر است حدود یک سال قبل با افشای جزئیاتی از کمک‌های مالی عربستان سعودی به گروهک منافقین اعلام کرد ریاض، سه تن طلا برای تامین هزینه‌های این گروه تروریستی در اختیار اعضای آن قرار داده است.
   هزینه‌های سنگینی که به پای جسم نیمه جان این گروهک تروریستی ریخته میشود و گویای آن است که دست مخالفان ایران، چقدر خالیست که مجبورند به این کمر‌های خمیده تکیه کنند.