وای به حال آنان که این موقعیت حساس را درک نکنند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما،​ این بخشی از وصیت نامه شهید غلامرضا رهبر خبرنگار و مستندساز رسانه ملی خطاب به همسرش تنها چند ماه قبل از شهادت است.

شهید غلامرضا رهبر دی ماه سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به فیض شهادت نائل آمد.

متن این وصیت نامه که برای نخستین بار از سوی خبرگزاری صدا و سیما منتشر می‌شود به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
همسر عزیزم
سلام
هر زمان که به یادم آمده مطلبی به عنوان وصیت برایت بنویسم یا فرصت نشده یا مرگ را فراموش کرده ام.
اما هر زمان که به یاد مرگ می‌افتم، این نیز به خاطرم می‌آید که حتماً باید برایت چیزی بنویسم.
اما آن چیز چیست و از کجا باید شروع کرد احتیاج به حالت فراغتی دارد که احساس می‌کنم آن حالت فراغت کم پیش می‌آید.
به هر جهت از جنگ بگویم که دیدگاهم راجع به جنگ نه تنها عوض نشده بلکه روزبه روز که می‌گذرد مصمم‌تر می‌شوم در اینکه جنگ باید تا آخر ادامه پیدا کند.
وای به حال آنان که این موقعیت حساس را درک نکنند و چه ساده اند آنان که می‌گویند جنگ را با مذاکره تمام کنید.
دنیا را می‌بینی ایرانی که بر طبق موازین اسلامی خواهان صلح است و جنگ طلب نیست در دنیا او را جنگ طلب شناسانده اند و صدامی (عراقی) که همه فتنه‌ها زیر سرش است، صلح طلب است.
دنیای استکبار بدترین دنیاهاست. همه موازین انسانی در این دنیا برعکس جلوه داده شده مصلحین در این دنیا بدترینند و فاسدین، خوب ترین؛ و مردم دنیا با القاء تبلیغات باورشان می‌آید و صدای ما کوتاه از اینکه آنان را متوجه و هشیار کنیم.
عزیز من متوجه تبلیغات استکبار و ضد انقلاب باش ببین آنچه که می‌گویند با قرآن و سنت و همچنین با سخنان امام مطابقت دارد یا خیر؟
و، اما از خودت بگویم که بر عقیده ات راسخ بمان، حیف از هوش خوب و ذکاوت و دانایی که داری، سست نشو، تحت تاثیر این و آن قرار نگیر اگر همه سست شدند تو پایدار بمان این را جدی می‌گویم فکر نکن اگر همه سست شدند نمی‌توان پایدار ماند. تو می‌توانی، من به تو در بسیاری از چیز‌ها اطمینان دارم از جمله در نگهداری از بچه به لطف خدا صحیح و سالم متولد شدن وی و نگهداری بعد ازتولد که همه این سلسله مراتب مهم است.
می‌دانم فرزند نه خوب بلکه بسیار خوبی به جامعه اسلامی تحویل میدهی و این شایستگی را واقعا در تو می‌بینم و این یکی از چیز‌هایی است که گفتم به آن اطمینان دارم.
گفته ام و باز می‌گویم که تو یکی از خوب‌ترین همسران جهان هستی از تو به جز خوبی هایت چیزی در دل ندارم.
خدا تو را اجر عظیم عنایت کند به جهت دوری و ... که طی مدت زندگی با من به خاطر خدا تحمل کردی.
امیدوارم دوری ما نیز بخاطر خدا بوده باشد و مورد قبول درگاهش واقع گردیده باشد.
اگر می‌خواستیم اعتقاد به آخرت و زندگی پس از مرگ نداشته باشیم این تحمل‌ها هم برای من و هم برای تو بسیار مشکل بود، اما آنچه سختی‌ها را آسان می‌کند همین اعتقاد به خدا و آخرت است.
اگر می‌خواستیم می‌توانستیم فقط دنیا را انتخاب کنیم، ​خود خدا هم در قرآن فرموده آنان که دنیا و رفاه در آن می‌خواهند ما به آن‌ها عطاء می‌کنیم، اما آخرت این افراد چی؟ آیا ما هم باید دنیا را بر آخرت بر می‌گزیدیم. عزیزم به آنان که این گونه اعتقاد دارند بگو دیدار ما به قیامت دنیای شما برای شما و آخرت نیز برای ما در آنجا همدیگر را ملاقات خواهیم کرد تا ببینیم چه کسی راستگوست.
خیلی دوست دارم که شما را به یک سفر تفریحی ببرم و همچنین به مشهد سفر کنم، اما اگر خدا نخواست ما نیز تسلیم رضای اوییم.
تدریس قرآن برایت ثواب بسیار زیادی دارد ما را نیز از دعا فراموش نکن و از خدا بخواه که در راه رضای او شهید شده باشم و خداوند امیدوارم ما را آمرزیده ببرد.
این دعا را کرده ام و از خدا خواسته ام که اگر می‌روم در راه رضای او بروم. نمی‌دانم مستجاب خواهد شد یا خیر.
ان شاءالله که از من هیچ دل خوری نداشته باشی ما که نتوانستیم خود را بسازیم و برای اسلام کاری کنیم امیدوارم که اگر خواست خدا باشد فرزندمان در آینده بتواند با قرار گرفتن در راه امام حسین (ع) به اسلام خدمت بکند (البته این مستلزم صحیح تربیت کردن از سوی تو همراه با لطف الهی است).
امام را دعا کن از همه دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم خصوصا از مادرم، ​فرهاد، خواهرانم، ​پدر و مادرت. امیدوارم همه مرا حلال کنند. الان ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه خرداد ماه (۲۴ رمضان) است.
مطلب زیاد است، ولی الان بیادم نمی‌آید. بنابر این همین جا خداحافظی می‌کنم.
امیدوارم تو نیز به بزرگواریت مرا ببخشی. خیلی مطلب بیش از این و بهتر از این می‌خواستم برایت بنویسم، ولی هوا کم کم در حال تاریک شدن است؛ و الان مطلبی به یادم نمی‌آید ضمن آنکه وقت نماز نیز هست.
خدانگهدار. (غلامرضا ۶۴/۳/۲۴)